Γκέλυ Μαθαρίκου

Επιμέλεια: Σύλβια Μπενάκη

Η αλήθεια είναι πως ήμουν επιφυλακτική στην αρχή. "Παιδί και χώρος του θεάματος"... Ήταν κάτι που με έβρισκε αντίθετη. "Ωστόσο, δε μπορείς να κρίνεις αντικειμενικά κάτι, αν δεν το γνωρίσεις." σκέφτηκα. Ύστερα άκουσα και μία άποψη που με παρακίνησε:" Αφού ξέρω ότι κάποιος θα το κάνει, καλύτερα να το κάνει εκείνος που το αγαπά, με τον πιο σωστό και υγιή τρόπο." Ο χώρος, γεμάτος χρώματα και παιδικές φατσούλες, το γελαστό και αυθόρμητο προσωπικό, το κλίμα απλότητας, ανθρωπιάς και συνεργασίας που επικρατούσε, καθώς φυσικά και η γνωριμία μου με την κυρία Γκέλυ Μαθαρίκου, ιδιοκτήτρια πρακτορείου μοντέλων για παιδιά, έδιωξαν κάθε αμφιβολία...   

Θα ήθελα να μου περιγράψετε τι κάνετε εδώ, ποια είναι ακριβώς η δουλειά σας.

Δεν είναι κάτι που μπορώ να σου περιγράψω έτσι απλά. Είναι μία παροχή υπηρεσιών στον χώρο του θεάματος και σε ο,τιδήποτε έχει σχέση με το παιδί. Σε πολύ ευρύ τίτλο και σε πολύ γενικές γραμμές. Περιλαμβάνει  διαφημιστικά, τηλεοπτικά, κινηματογραφικές ταινίες, φωτογραφίσεις εντύπων, ο,τιδήποτε μπορεί να περάσει από το μυαλό ενός δημιουργού και να έχει ανάγκη την παρουσία ενός παιδιού, από πολύ μωράκια, μέχρι έφηβους, δεκαέξι-δεκαεφτά χρονών. Τα παιδάκια είναι όλα πολύ όμορφα, όλα πολύ έξυπνα. Ο πελάτης θέτει τις προδιαγραφές, οπότε εμείς προσπαθούμε να βρούμε παιδιά όσο πιο κοντά σε αυτές. Κάνουμε μία επιλογή από το αρχείο μας και προτείνουμε τα παιδάκια που θα ταίριαζαν καλύτερα σε αυτό που πραγματικά ο πελάτης έχει ανάγκη. Αυτή η διαδικασία γίνεται κάθε φορά, για κάθε δουλειά. Μέσα από το αρχείο μας, βοηθάμε στην ολοκλήρωση μιας δημιουργικής ιδέας. Αυτό είναι το βασικό αντικείμενο της δουλειάς μας. Πρέπει να σου πω ότι το γραφείο είναι από τα παλαιότερα στην Ελλάδα. Έχει ξεκινήσει από το 1983 και αισίως φέτος κλείνουμε τριάντα χρόνια. Η εξειδίκευση στον χώρο των παιδιών έγινε από το 1993-'95 περίπου, όταν και η όλη ιδέα πέρασε στα χέρια μου, γιατί η δημιουργός του γραφείου ήταν η μητέρα μου. Αυτό που έχω ξαναπεί, είναι ότι μέσα από αυτόν τον χώρο , αναδεικνύονται τα ιδιαίτερα χαρίσματα των παιδιών. Αγαπώ πολύ  τα παιδιά και την άμεση επαφή μαζί τους. Είμαι κι εγώ μητέρα, έχω δύο παιδιά. Τα παιδιά σου δίνουν το χαμόγελο της ημέρας σε κάθε περίπτωση. Είναι πολύ όμορφο να τα βλέπεις να χαίρονται όταν έρχονται στον χώρο, ιδίως μετά την πρώτη φορά ή τη δεύτερη- γιατί πολλά νομίζουν ότι μπαίνοντας σε ένα γραφείο είναι σα να μπαίνουν σε έναν γιατρό, γιατί αυτή την εικόνα έχουν συνηθίσει. Αλλά προσπαθούμε να υπάρχει πάντα μία ωραία ατμόσφαιρα, ώστε να αισθάνονται καλά.

Νομίζω ότι το θετικό κλίμα στον χώρο της εργασίας είναι από τα πιο θετικά στοιχεία σε ένα επάγγελμα και ίσως και το πιο δυσεύρετο. Δε θα μπορούσαμε να πούμε ότι εσείς, που συνεργάζεστε με παιδιά, έχετε από αυτή την άποψη ένα πλεονέκτημα;

Βέβαια. Είναι πλεονέκτημα. Είναι πάρα πολύ ευχάριστο. Τα παιδιά λένε  την αλήθεια, η παρουσία τους και μόνο είναι το χαμόγελο της ζωής, σου φτιάχνει τη μέρα. Είναι παιδιά με άποψη, που ξέρουν τι τους αρέσει, ειδικά όταν φτάσουν οχτώ- εννέα ετών. Το ευχαριστιούνται, σου λένε: "πέρασα πολύ ωραία". Τους λες "Δε κουράστηκες;", και σου λένε, "Όχι, δε κουράστηκα. Πέρασα πάρα πολύ ωραία χθες στη φωτογράφιση.", ας πούμε.

Εσείς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το επάγγελμα αυτό, εξαιτίας της μητέρας σας; Μου άρεσε. Από πολύ μικρή έβλεπα πώς λειτουργεί ο χώρος. Έχω κάνει σπουδές στο marketing, στη διαφήμιση, στην ψυχολογία... Η μητέρα μου ήταν εμπειρικός τύπος, γιατί παλαιότερα, το 1960, ας πούμε, δεν υπήρχαν  βάσεις στην Ελλάδα για τη διαφήμιση. Αλλά εγώ ήθελα να έχω τις απαιτούμενες γνώσεις. Η ζωή μου έχει εξελιχθεί μαζί με αυτό το γραφείο. Μεγαλώνω τα δικά μου τα παιδιά, μεγαλώνω τα παιδιά του γραφείου, που είναι σαν δικά μου παιδιά. Ο,τιδήποτε κι αν συμβεί λέω: «Αν ήταν το δικό μου παιδί θα άφηνα να συμβεί κάτι;» Πολλές φορές μπαίνω σε διαφορετικούς ρόλους, του επιχειρηματία,  του γονέα,  του πελάτη. Είναι ένα μείγμα όλο αυτό.

Αυτό ήθελα να σας ρωτήσω: Ζούμε σε μια καταναλωτική κοινωνία, πολλοί λένε: ¨κλείστε την τηλεόραση¨, παράλληλα έχουν προκληθεί αντιδράσεις για καλλιστεία που διοργανώνονται με παιδιά και πάντα μπαίνει ένα ερωτηματικό, για το αν και κατά πόσο ένα παιδί μπορεί να εμπλέκεται σε τέτοιες καταστάσεις, πόσο καλό είναι αυτό για το παιδί. Σκέφτομαι, λοιπόν, και την πλευρά του γονιού, όταν έρχεται ένα παιδί εδώ, τι μπορεί να φοβάται. Εσείς σαν γραφείο, που ασχολείται με αυτό, πώς προστατεύετε τα παιδιά από αυτό το κύκλωμα, το οποίο είναι από μόνο του περίεργο; 

Τα καλλιστεία στην Ελλάδα δεν έχουν να κάνουν με παιδιά. Τραβηγμένες καταστάσεις συμβαίνουν σε άλλες χώρες, οπότε διαχωρίζω τελείως τα δεδομένα. Ο,τιδήποτε συμβαίνει στην Αμερική και στην Ευρώπη δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο που λειτουργεί ο χώρος εδώ. Όταν τα παιδιά εντάσσονται στο δυναμικό ενός πρακτορείου με πορεία ετών στο διαφημιστικό χώρο, οι γονείς αισθάνονται ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Συνήθως οι γονείς παρακινούνται από γνωστούς και φίλους. Ένα παιδί ανήκει πρώτα στην οικογένειά του. Οι δομές, η αγάπη, τα ενδιαφέροντά του είναι  στοιχεία της οικογένειας και αυτά που θα το βοηθήσουν, να κάνει ό,τι άλλο θέλει.  Ο πυρήνας της ζωής τους είναι η οικογένειά τους.  Όσο πιο ήρεμα μεγαλώνει μέσα σε αυτή, τόσο πιο εύκολα κοινωνικοποιείται. Δε φοβάται να γνωρίσει τον κόσμο. Σε κάθε περίπτωση η ενασχόληση ενός παιδιού με τον χώρο του θεάματος πρέπει να είναι μία δραστηριότητα παράλληλη με όλες τις άλλες που έχουν τα παιδιά.

Το ότι το αγαπάτε εσείς είναι προφανές μόλις μπαίνει κάποιος εδώ μέσα, βλέπει το κλίμα και τον χώρο και σας γνωρίζει και προσωπικά. Απ' ότι μου είπατε εσείς το έχετε σπουδάσει, αλλά απ' ότι έμαθα, φροντίζετε, ώστε και το προσωπικό σας να είναι  καταρτισμένο και να μπορεί να συναναστρέφεται με τα παιδιά μέσω σεμιναρίων...

Η εκπαίδευση είναι απαραίτητη, σεμινάρια και αναλύσεις σε συμπεριφορές και συναισθήματα παίζουν πρωτεύοντα ρόλο. Στο γραφείο μας λειτουργούμε σαν ομάδα και όσοι μας γνωρίζουν το νοιώθουν. Βέβαια και η καθημερινή επικοινωνία και τριβή με τους συνανθρώπους μας βάζουν τα πράγματα στην αληθινή τους διάσταση. Υπάρχουν γονείς που κάνουν πολλές ερωτήσεις, θέλουν λεπτομέρειες και ψάχνονται πολύ. Και πολύ καλά κάνουν.Υπάρχουν παιδιά που έρχονται, γιατί τα φέρνουν οι γονείς τους και υπάρχει και το ακριβώς αντίθετο, παιδιά που έρχονται, γιατί το ζητούν από τους γονείς τους. Αν ένα παιδί έχει το ταλέντο και αισθάνεται καλά, θα πάνε όλα πάρα πολύ ωραία.

Λόγω της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί, πολλοί διαμαρτύρονται, δεν έχουν λεφτά, δεν έχουν δουλειά, οι διαφημίσεις έχουν περιοριστεί, τα κανάλια έχουν μειώσει τις σειρές, οι θεατρικές παραστάσεις είναι ίσως πλέον λιγότερες... Γενικά, φαντάζομαι πως έχετε επηρεαστεί κι εσείς...

Φυσικά κι έχουμε επηρεαστεί. Εμείς είμαστε ένας κρίκος μιας αλυσίδας. Δηλαδή όταν οι πελάτες, οι διαφημιζόμενοι, μειώνουν τις διαφημιστικές τους δαπάνες, όταν μεγάλες διαφημιστικές εταιρίες πτωχεύουν, ο βιοτεχνικός κλάδος πλήττεται οικονομικά, η δραστηριότητά μας βάλλεται.  Προσωπικά πιστεύω ότι σύντομα θα αλλάξει η κατάσταση στην Ελλάδα. Όταν αγαπάς κάτι και θέλεις να παραμείνεις σταθερός σε αυτό, προσπαθείς να ελίσσεσαι και να βρίσκεις εναλλακτικές. Ένα σημαντικό κομμάτι που μας βοηθάει είναι πως υπάρχει και συνεργασία με πελάτες από το εξωτερικό. Υπάρχουν  πελάτες από την Ευρώπη  που επιλέγουν την Ελλάδα για τις παραγωγές τους και το τελευταίο διάστημα αναπτύσσεται όλο και περισσότερο. Αυτός ο υπέροχος ήλιος, η θάλασσα, η καθαρότητα του ουρανού  είναι  πάντα ένας πόλος έλξης  για φωτογραφικές παραγωγές.

Από τη μία έχετε μία ευθύνη, εννοώντας τα παιδιά, από την άλλη είναι η εποχή ιδιόρρυθμη  Εσάς τι είναι αυτό που σας δίνει δύναμη κάθε μέρα όταν έρχεστε στη δουλειά, να τη φτιάξετε σωστά από την αρχή, με φρεσκάδα, με όλη τη δύναμη και την αγάπη που της δίνετε;

Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Είτε με περισσότερα, είτε με λιγότερα, η διαδικασία δεν αλλάζει. Αλλά δε θα με επηρεάσει τίποτα από τα εξωτερικά. Δηλαδή, αν εγώ βάλω κάτι στο κεφάλι μου και πω ότι θα βρω κι άλλες εναλλακτικές λύσεις, θα τις βρω. Εγώ έχω μάθει από πολύ μικρή ότι χρησιμοποιώντας το μυαλό και την παιδεία μου θα μπορώ να πετύχω τα πάντα. Δεν εξαρτώμαι από κανένα.  Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να είναι ξεκάθαρα τα πράγματα, ανοιχτή η επικοινωνία, σωστοί διάλογοι, να καταλαβαίνουμε αυτά που λέμε και να γίνεται όσο το δυνατόν καλύτερη οικονομική διαχείριση.

Στα χρόνια που κάνετε αυτή τη δουλειά ξεχωρίζει κάποια πολύ έντονη, ευτυχισμένη στιγμή, που ήσασταν πολύ ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα και την εμπειρία; 

Παράδειγμα: Η τηλεόραση είναι ένα δυνατό μέσο. Όταν παρακολουθώ διαφημίσεις που είναι ένα σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μου- και λέω, έχω συνεργαστεί εκεί ή εδώ έχω δώσει αυτό το παιδί  είναι μια ικανοποίηση, δεν το κρύβω. Βέβαια, υπήρξαν πολύ καλύτερες εποχές από αυτή που ζούμε τώρα. Για να το τοποθετήσω χρονικά, μέχρι το 2008, υπήρχε μία πολύ διαφοροποιημένη εικόνα, με περιοδικά, με πολύ περισσότερες δουλειές, πράγματα τα οποία σήμερα δεν υφίστανται. Οι εικόνες μένουν πάντα και η ικανοποίηση από το αποτέλεσμα και από τη διαδικασία. Δε μπορώ να σου ξεχωρίσω κάτι. Θυμάμαι πολύ παλιά, που ήμουν εγώ αυτή που πήγαινα και έπαιρνα τα παιδιά από το σπίτι τους και πηγαίναμε μαζί σε μια φωτογράφιση. Τα έπαιρνα από διάφορα σημεία της Αθήνας και ήμουν εγώ η μαμά τους για εκείνη την ημέρα. Τελείωνε η φωτογραφική παραγωγή, τα γύρναγα σπίτια τους και μετά πήγαινα κι εγώ σπίτι μου. Νοσταλγώ αυτές τις μέρες. Ήταν πάρα πολύ ωραία!

Έχετε κάποια σχέδια, όνειρα για το μέλλον, κάτι που θα θέλατε να αλλάξετε;

Να αλλάξω δε ξέρω, να προσθέσω ίσως. Πρώτ' απ' όλα θα ευχηθώ να επανέλθουν τα πράγματα στην Ελλάδα σε καλύτερη κατάσταση, γιατί όταν ο άνθρωπος είναι ευχαριστημένος, είναι και πιο δημιουργικός και τα αποτελέσματα είναι πιο ευχάριστα. Από εκεί και πέρα, να έχουμε υγεία...  Προσπαθώ να ακολουθώ τις επιθυμίες μου και το συναίσθημά μου. Δε σταματάω να σκέφτομαι και να δημιουργώ.

 Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε την  ιστοσελίδα ή τη σελίδα τους στο facebook